Sociaal psychologe Amy Cuddy in Schotland, juni 2012. Fake it until you become it. Letterlijk, zoals je zult zien. Commentaar overbodig.
Recente reacties
Jo tB op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Faraday op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… james op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Corrien op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… marcel op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Gert van der Hoek op Is er een dokter in de za… Hans op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Hans op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Melchior Meijer op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei…
Helemaal waar, ervaar hetzelfde de laatste 8 jaar. Ben van m’n fiets gereden, op m’n hoofd beland, chronisch moe door hersenletsel. Letterlijk en figuurlijk niet in staat ‘mezelf overeind’ te houden. Mijn EHBO is al jaren; borstkas losoefenen en goed onder m’n hoofd houden. Voel ik me op alle fronten beter. Amy zelf zou zelfs nog wat kunnen ‘winnen’ door haar borstkas ‘op en open’ te houden (toch nog beetje zenuwachtig voor zo’n groot publiek?).
Bijkomend: de reden dat ik deze blog bezoek is… na half jaar was ik weer terug op mijn gewicht van voor het ongeval, alleen wel in de vorm van 7kg buikvet (er zijn publicaties die cortisol –> insulineresistentie daarvan de schuld geven) Via het GOKken van Yvonne Lemmers ben ik hier terecht gekomen en schuif ik steeds meer richting paleo.
Heftig verhaal, Corrien.
HPA-as dysfunctie, of die nu tot stand wordt gebracht door chronische psychosociale stress, slaapgebrek, een dwarslaesie, hersenletsel of cocaïnegebruik, is via hypercortisolaemie de Route du Soleil naar metabool syndroom en hart- en vaatziekten. Een perfect model is zalm, die na het paaien massieve HPA-as dysfunctie krijgt, suikerziek, immuundeficiënt en zwaar atherosclerotisch wordt en binnen enkele weken volkomen stressed out het loodje legt. Grijp je in in dit geprogrammeerde zelfdodingsmechanisme (door de cortisolpomp af te sluiten bijvoorbeeld, bijnieren verwijderen), dan wordt de metabole chaos gecorrigeerd en leeft de zalm nog jaren.
HPA-as dysfunctie komt in gradaties. Het is destructiever dan wat ook. Gooi je er dan ook nog een SDCD tegenaan, dan heb je het perfecte recept voor ellende. Een erg goede proxy voor HPA-as functie is Heart Rate Variability, tegenwoordig vrij eenvoudig te monitoren. Hoe hoger je HRV, hoe beter je autonome functie en hoe soepeler je organisme functioneert. Het is een goede trainings-tool.
Zo hé, wat zouden alle whiplashers blij zijn als hun (controlerend) artsen dit mechanisme begrepen… Ik al lang blij dat ze ook hersenletsel hebben geconstateerd; was de strijd met de verzekering tenminste te overzien (slechts 7,5 jaar). Moest je die schaderegelaar zien verschieten van rood, groen naar lijkbleek toen ik na twee jaar het woord ‘whiplash’ in de mond nam om mijn (nek)instabiliteitsklachten te benoemen. “Dat hebt u nooit gezegd”
“Nee, maakt toch niet uit hoe het heet, de klachten zijn hetzelfde”
Overigens dan ook wel weer leuk dat voor mij die zalm inmiddels een goed ‘merdicijn’ is 😉
Ik neem aan dat we allemaal bekend zijn met het ‘Pygmalion in the classroom'(Rosenthal en Jacobson) verschijnsel. Ik meen dat de studie net verscheen toen ik aan mijn graduate work begon (’67 ’68?) Daar ging het over de enorme invloed van verwachtings patronen en assumpties. Het IQ van studenten gaat daadwerkelijk omhoog wanneer de docent aanneemt dat hij/zij te maken heeft met intelligente studenten. Het omgekeerde bleek ook waar. In feite ligt dit in het verlengde: je eigen lichaam is in staat veranderingen aan te brengen op hormonaal niveau. Dus het is niet alleen een kwestie van betere zuurstof aanvoer. Kan er mee te maken hebben. Herinner de proeven die we gedaan hebben met halve dagen lichamelijke oefening en andere helft in de schoolbank? Meen in de 70-er jaren ergens in zuid Nederland. Met een positief resultaat. Geen idee waarom dat niet werd volgehouden. Waarschijnlijk te veel werk. Probeer maar eens een dertig leerlingen een halve dag lichamelijk aktief te houden.
Toch blijf ik hier zitten met wat vragen : Fake it in order to make it? Hoever zitten we af van Norman Vincent Peale? Is er ueberhaupt wel een body-mind thing? Of is het allemaal een kwestie van hormonen?
En nou even naar die andere draad.
Ik herinner me dat Wilhelmina Bladergroen er bij haar colleges op hamerde dat kinderen veel lichaamsbeweging nodig hebben, ook onder schooltijd, omdat daarvan een zeer positieve leerimpuls uitgaat. Zij bracht dat, meen ik, in relatie tot een verhoging van zuurstof in de hersenen. Ach ja, dat waren nog de tijden van voor de passieve prestatiehype..
Hoewel je het ´Pygmalion-effect´ wel min of meer uitlegt is jouw verwachting dat ´iedereen dat wel kent´ te optimistisch. Dus voor degenen die iets meer hiervan willen weten de volgende link:
http://www.njb.nl/website/data/artikel/art20314.html
Met name de eerste drie paragrafen (Pygmalion, Draaiende wormen en Blind) geven een aardige beschrijving van een en ander.
ThanksPeter! Zeer aanbevelenswaard. Gecombineerd met body language is dit een helaas veel te vaak onderschat aspect van al onze sociale interacties. Volgens onze moderne theoretische physici werkt het zelfs op moleculair niveau.
Amy is hier niet aan het faken, ze is volkomen haarzelf, ze herleeft zelfs haar ‘ awkward moment’ als een student met twijfels binnenkomt en zegt dat ze niet op de Universiteit hoort. Dat ze zich zelf is is natuurlijk ooit gekomen door te faken tot dat ze dat was
Haha, ben d’r ook mee bezig met dat soort dingen, positief zijn terwijl je eigenlijk baalt, dat soort ongein. Werkt vaak prima, helemaal als je het na een tijdje automatisch gaat doen. Grappig om te zien dat het hele lichaam op ‘nep-gedrag’ reageert. 🙂
Voor een meer generieke presentatie over body-language, een tikkeltje oud maar zeker de moeite waard, Allan Pease: http://www.youtube.com/watch?v=IoEfCOTcYIQ
Iets heel anders. Ik kan op dit blog niks vinden over hoe Melchior+posters aankijken tegen pinda’s/cashewnoten. Ben daar nl. wel benieuwd naar.
Fran, pinda’s en pinda-olie worden standaard gebruikt om in proefdieren snel atherosclerotische laesies op te wekken die lijken op die in mensen. Pindalectine is vermoedelijk verantwoordelijk. Cashews, yummie, maar geen idee.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9727614?dopt=Abstract
Het zijn natuurlijk wel peulvruchten, waarvan men hier als ik het goed begrepen heb denkt dat ze niet gezond zijn. Voor mij zijn pinda’s/cashews hoogtepuntjes in een paleo / low carb dieet, dus vreesde al het ergste… Dank voor je info.
Cashews: Mark Sisson zet er het stempel “goedgekeurd” op: 🙂
https://www.marksdailyapple.com/is-it-primal-8-foods-scrutinized/
Cashews hebben wel een relatief hoog gehalte koolhydraten. Je kunt ook steggelen over gebrand, in de oven geroosterd of rauw.
Mark over pindakaas: http://www.marksdailyapple.com/how-bad-is-peanut-butter-really/#axzz2EAL29joS
Ik heb volgens mij meer vertrouwen in de gemiddelde poster op deze website dan in Mark Sisson 🙂