Er is enige hoop. Janet maakte ons gisteren opmerkzaam op dit item van het Amerikaanse station CBN. Health reporter Lorie Johnson legt op haar knietjes, in kleine kinderen taal en met engelengeduld uit waarom niet verzadigd vet en cholesterol de grote boosdoeners zijn als het gaat om metabool syndroom en hart- en vaatziekten, maar het combo suiker, andere bewerkte koolhydraten, omega-6 vetten (linolzuur) en transvetzuren. Voor de lezers van dit blog is dit gesneden steak. Maar voor veel diëtistes, cardiologen, diabetologen, huisartsen, internisten en hoogleraren humane voeding is deze informatie nog altijd nieuw en onbegrijpelijk. In dit item wordt de problematiek zo helder geformuleerd dat zelfs overduidelijk cognitief gemankeerde cholesterolofoben en statine pushers het in principe zouden moeten kunnen vatten.
Recente reacties
Corrien op Paleo? Apenkool! Fien op Paleo? Apenkool! Faraday op Paleo? Apenkool! Faraday op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Jo tB op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Faraday op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… james op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Corrien op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… marcel op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Alex op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei… Gert van der Hoek op Is er een dokter in de za… Hans op Crohn, AIP en de omkeerbaarhei…
Het Paleo Perspectief 
oww… deze dame gaat zich zeer onpopulair maken bij veel grote jongens met dikke bankrekeningen….
Remember..did God make it?…. geweldige opmerking!
Ja, de Heere moest er natuurlijk even bijgehaald worden, want dit is een soort NCRV. En het is Amerika ;-). Klein foutje van Lori: olijfolie is geen bron van omega 3. Verder, spot on.
Op zich vind ik niets mis met het stukje Heere. Vervang het door Moeder Natuur of welk andere betiteling ook….
Gewoon de simpelheid van de vergelijking beviel me…. Als het geheel als zodanig gecreeërd, (gegroeid/ontwikkeld etc) is, dan is het safe. Kan zelfs een SBS6-brein onthouden.
Tuurlijk, Ron. Volstrekt met je eens. En eerlijk is eerlijk, als je bijvoorbeeld die Koranteksten van AbuKaliem leest, dan zitten daar heel zinnige voedingsadviezen in verpakt. Er bestaat – ik spring even heen en weer tussen de godsdiensten – een ‘Jesus Diet’. Dat is op een paar voor de hand liggende dingetjes na heel bruikbaar.
Dat voor de hand liggende dingetje is zeker dat je minimaal de vijf broden en twee vissen moet veranderen in vijf vissen en twee sneetjes? 😉
Ja, zoiets ;-).
… en daar hoorde ik dat er ook een ‘Genesisdieet’ bestaat….
Het Peter Gabriel Plan!
Gezien de alopecia moet het zwaar op tarwe leunen ;-). Tarwe geïnduceerde kaalheid.
“Three patients, all completely asymptomatic for intestinal diseases, were found to be positive and underwent biopsy. Histological analysis showed a flat intestinal mucosa consistent with the diagnosis of celiac disease. The results show that alopecia areata may constitute the only clinical manifestation of celiac disease and that the association between these two conditions is a real one because the observed frequency of association is much greater than can be expected by chance. It is suggested that antigliadin and antiendomysial antibodies should be included in the work-up of patients with alopecia areata.”
Zucht…
@Melchior: “Gezien de alopecia moet het zwaar op tarwe leunen 😉 . Tarwe geïnduceerde kaalheid.”
Dat ben ik niet met je eens. Alopecia areata betekent letterlijk weliswaar plaatselijke kaalheid maar bedoeld als kale plekken op willekeurige locaties op de behaarde (hoofd)huid. Op de foto zie ik een keurig voorbeeld van alopecia androgenetica, oftewel aangeboren kaalheid zoals we bij veel mannen zien maar soms ook wel bij vrouwen. Conform de theorie van de zwemmende aap als onze voorouders zou je een kale kop als een vergaande evolutionaire aanpassing kunnen zien om zich sneller in dat water te bewegen, want minder weerstand. Soort bulbsteven avant la lettre, maar dan heel ver voor de uitvinding van het schrift. 😉 http://nl.wikipedia.org/wiki/Bulbsteven
Je hebt gelijk, Kees. Ik wist het. Gelukkig slikt niet iedereen alles voor zoete koek.
Toch heb ik aanwijzingen gezien die tarweconsumptie ook in verband brengen met male pattern baldness. Dat is dihydrotestosteron gemedieerd, maar sommigen vermoeden ook een autoimmune component en een rol voor gliadinen. Ik weet niet meer waar ik het heb gezien.
Cordain et al suggereren een sterk causaal verband tussen compensatoire hyperinsulinemie en mannelijke kaalheid. Cordain schreef in antwoord op een vraag:
A: Hi Tony,
Thanks for your question. A scientific paper our group has written (Hyperinsulinemic Diseases of Civilization: More than Syndrome X) in part addresses male pattern baldness and how a number of studies indicate that high glycemic load diets may set off a hormonal cascade that is characteristic of men with male pattern baldness. To date, no randomized controlled interventions of low glycemic load diets (basically Paleo Diets) have yet been conducted, so we have no human on whether or not a Paleo Diet may be effective in combating male pattern baldness. However, having said this, numerous historical photographs of hunter gatherers rarely if ever depict young or middle age men with male pattern baldness. I have read anecdotal accounts of hunter gatherers who were described in 19th century writings suggesting that premature graying also rarely occurred. I had not heard about the equol story — thanks for bringing it to my attention.
Best wishes, Loren Cordain, Ph.D., Professor
Waarom staat er nu ineens Dr. Krank i.p.v. Frank? Was van plan er een twitterberichtje van te maken, maar nu niet meer…
Mijn 2 cent…ik denk dat meer en meer pro’s in het voedings- en medische vak zich realiseren wat er mis is met de adviezen van afgelopen uch decennia. Misschien nog niet openlijk, maar dat komt wel. Ik maak graag gebruik van je verzameling info en kennis en die van je lezers. Weer een hoop bijgeleerd afgelopen weken.
En ik zou graag linken naar je pagina, maar ik voel me er niet geheel comfortabel bij. Ik ben erg vóór tegendraads zijn, maar waar ligt de grens tussen tegendraads en balorig en…..? En als er nu langzaam serieuze interesse ontstaat in wat jij al jaren (tegen dovemansoren) roept, is het dan nuttig om in dit geval zo’n kop te veranderen in Dr. Krank? Ik weet het niet…
Ik blijf lezen, maar zal voorlopig geen links plaatsen. Hooguit dankbaar links ‘jatten’ en gebruiken.
Dr Krank is een verwijzing naar een Nederlandse arts met een hoog charlatangehalte die een imperium heeft opgebouwd met flut dieetboekjes, die collega’s die evolutiegeneeskundige principes hanteren stelselmatig kleineert en belachelijk maakt, die in zijn uitingen vaak een bijzonder gebrekkig fysiologisch inzicht aan de dag legt en die een groot publiek bang maakt voor de verkeerde dingen. Wie dit soort cynisme niet verdraagt heeft pech gehad. Het internet biedt voor elk wat wils.
Leuk zo’n toelichting, maar die had ik ook zelf kunnen bedenken. Waar het mij om gaat, bereik je met dat cynisme wat je wil bereiken? Ik weet niet wat je met je blog wilt bereiken, zal me verder ook worst wezen. Maar dit soort cynisme is in mijn ogen (maar wie ben ik?) weinig functioneel. Voor mijn idee ga je dan op hetzelfde kleinerende en belachelijk makende niveau zitten als Mr. Krank.
Maar goed, misschien is een deel van de paleo club net zo gaar als veel religieuze modderstampers; elke keer hetzelfde rondje lopen en altijd overal maar tegenaan schoppen. Soort van ingegraven met het idee van iedereen is tegen mij en ik ga meppen waar ik kan, want dat lijkt me de beste optie om mijn ‘evangelie’ te verkondigen. Beetje (heel erg) verzuurd gevoel krijg ik daar dan bij. Als je dat voor ogen hebt…hé, wie ben ik dan om er verder nog iets over te zeggen.
Precies, het is hier alleen maar schoppen en schelden tegen goedbedoelende mensen die zich niet kunnen verdedigen. Nooit eens een doorwrocht verhaal dat je aan het denken zet, alleen maar goedkoop, makkelijk en nauwelijks onderbouwd gefit op de gevestigde orde. Die arme dokter Van B. toch.
Wat ik met dit blog wil? Vrijuit roepen wat ik denk en verder niks. Politiek correct wauwelen doe ik al tegen betaling. Als mensen me betalen, doe ik precies wat ze zeggen en ben ik een keurige, beleefde, meegaande jongen. Hier bepaal ik helemaal zelf welke toon ik aan sla. Ik ben niemand verantwoording schuldig. Het kan me ook geen donder schelen of het mensen bevalt of niet.
O ja, het is telkens weer leuk als ik achterlangs mail krijg van mensen die dankzij het subversieve gejoel hier allerlei fysieke narigheid achter zich hebben kunnen laten. Wat het verschaffen van wat informatie die gewoon op straat ligt al niet vermag.
De groeten.
Volgens mij hoor je niet wat ik zeg! Ik zeg NIET dat je aan iemand verantwoording schuldig bent. Ik zeg NIET dat je politiek correct moet wauwelen. Toen er nog Dr. Frank stond, vond ik de kop cynisch. Daarna, met dr. Krank, viel de kop in een geheel andere categorie voor mij. Ik denk dat als je je cynisme wat kunt ‘finetunen’, je meer kunt bereiken, zonder ook maar in de buurt van politiek correct gewauwel te komen.
Maar hé, als je van dit soort opmerkingen al zo in de boom gaat zitten…. ik houd mijn mond verder wel.
Okay Henderina, ik leg precies uit waarom ik Dr. Frank veranderde in Dr. Krank, de ooit door James bedachte koosnaam. Dr. Frank heeft door zijn crossmediale alomtegenwoordigheid grote invloed op zowel ‘gewone mensen’ als op een (semi)intellectueel publiek. Aanvankelijk had ik respect voor de man, maar gaandeweg begon het mij op te vallen dat hij meer geïnteresseerd is in het etaleren van zijn persoon en zijn handel dan in het kritisch analyseren van medische wetenschap en het uitdragen van up to date informatie. Hij blijkt van cruciale zaken geen weet te hebben en als hij daarop wordt gewezen, kiest hij steevast voor het geniepig belachelijk maken van degene die hem daar op wijst. Hij heeft dat gedaan bij Liesbeth Oerlemans, hij deed het bij mij en ik vermoed dat er meerdere mensen zijn die dit hebben ervaren. Dr. Frank houdt de schijn op van de verstandige, evidence based denkende dokter die heus wel buiten de conventies durft te stappen, maar het uiteindelijk toch allemaal veel beter weet dan die rare ‘evolutionairen’. Evolutiegeneeskunde komt hem momenteel niet goed uit, omdat het voor de potentiële afnemers van zijn handel een brug te ver is. Hij ziet volgens mij in dat het een verschrikkelijk werkbaar model is, maar hij weet ook dat hij het niet kan claimen en vermarkten. Dus maakt hij het subtiel belachelijk. Dat stoort me.
Hi, ik zie dat mijn naam genoemd wordt. Ik moet wel een klein beetje lachen 🙂
(Ik ben wat afwezig de laatste tijd, mijn zus die niet ziek was is plotseling overleden aan een septische shock veroorzaakt door een streptokokvergiftiging, ik lees wel mee, maar heb de energie niet om mee te doen aan discussies, dat komt later wel weer)
Wat? Afschuwelijk. Gecondoleerd, Liesbeth. Enkele jaren geleden trof dit een opdrachtgeefster van mij, een gezonde jonge vrouw. Binnen enkele uren doodziek en paf, weg. Take care.
Dr. Krank LOL
Geraffineerde suiker en transvetten vermijden, daar ben ik het dus helemaal mee eens. Visoliesupplementen doe ik dan weer niet. Ik eet dat spul met het beest er nog omheen. God schiep de vis, maar het supplement wordt gemaakt in een fabriek. Of zie ik het nu weer verkeerd? 😉
De rechten liggen officieel bij James, Betje, maar gezien het voorziene gejeremieer van in hun wiek geschoten conformisten en fatsoensrakkers vond ik het een beetje laf om het niet zelf op me te nemen.
Nee, ik ben het met je eens. Ik eet ook alleen het hele visje. Er is ook veel onderzoek waaruit blijkt dat daaraan grotere voordelen zitten dan aan het slikken van geconcentreerde visolie.
Altijd het hele visje:
Toen mijn kinderen klein waren, bakte ik regelmatig platvis. Scharretjes, vaak. Koppen gingen in de soep of naar de katten. Vervolgens bakte ik de onthoofde beestjes zoals ik het mijn oma heb zien doen. Ik fileerde niet; we aten het zachte vissenvlees met mes en vork van de graat af. Als je het niet gewend bent, lijkt dat lastig, maar ik heb het als kind geleerd en voor je het weet kunnen je eigen kinderen het dan ook weer. Zo’n vis zit nogal logisch in elkaar en daar kun je gebruik van maken.
Nadat we de vis van de graat af gegeten hadden, verzamelde ik de skeletjes en die frituurde ik vervolgens. De kinderen vonden de gefrituurde graten minstens zo lekker als de rest van de vis. Ze waren trouwens ook dol op zeewier. Vooral gefrituurde kombu. Rare jeugd hebben die kinderen van mij eigenlijk gehad, als ik het nu zo bedenk 😉
Ze waren wel opvallend gezond, in de zin van, niet de gebruikelijke infecties. Zelfs toen de kinderen in de buurt plat lagen met mazelen (die had je toen nog) hadden die van mij geen symptomen. Ik schrijf die weerstand tegen infecties vooral toe aan het vermijden van suiker. Waarmee we terug zijn bij de stelling van het filmpje: suiker bevordert ontsteking.
Mooi verhaal Betje.
Nou kom ik een persbericht tegen, waarin staat dat onderzoekers uitgevonden hebben dat aan Omega-3 (vis…) gerelateerde vetten zouden kunnen voorkomen dat griepvirussen zich vermenigvuldigen.
http://news.xinhuanet.com/english/health/2013-03/08/c_132216912.htm
Dank je, Gert.
Boeiend, die link. Zou dat het zijn, in plaats van de suiker? Denk, denk.
Mijn hele familie eet vis, dat is bij ons onvermijdelijk. Mijn moeder bakte geen platvis, denk dat ze geen zin had in het gespat. Maar gerookte makreel, gerookte paling, zoute haring, zure haring, kabeljauw en ook gedroogde vis (stokvis) hoorden er echt wel bij. Oh, en levertraan, ook nog. Ik heb als kind beslist geen gebrek aan visolie gehad. Dus als dat voldoende bescherming zou bieden, dan had ik ook zo gezond moeten opgroeien als mijn eigen kinderen. Maar dat was niet zo. Ik groeide op met chronische verkoudheden, amandelen knippen enz. Mijn moeder beweert zelfs, dat ik drie keer de mazelen gehad heb. Of dat waar is, betwijfel ik – tegen overdrijven schijnt visolie niet te beschermen 😉 Maar die amandelenknipperij en zo, dat herinner ik me wel. En ook die eeuwigdurende (tegen overdrijven schijnt visolie niet te beschermen 😉 ) verkoudheden.
Mijn moeder zelf was als kind niet ziek, vertelt ze, behalve eenmaal per jaar, als de nieuwe aardappels kwamen. Dan hadden zij en de andere kinderen in het gezin een paar dagen diarree. Maar verder waren ze altijd fit. Toen mijn moeder volwassen werd, had ze niet alleen een gaaf gebit, maar haar amandelen waren ook niet geknipt of gepeld. Mijn vader, die opgegroeid was met een visbakkende zoetekauw als moeder, had een volledig kunstgebit en zijn amandelen waren geknipt toen hij klein was.
Mijn moeders moeder vond snoepen armoedig. Als de kinderen tussendoor trek hadden, kregen ze een plak rauwe koolraap of iets dergelijks. Mijn moeder meende dat ze daardoor iets gemist had, en gaf haar eigen kinderen royaal koek en snoep. Ik vond dat ik daardoor iets miste, namelijk een gezond gebit, en besloot bij mijn eigen kinderen suiker te vermijden. En die hadden weer gezonde gebitten en geen infectieziekten, net als mijn moeder in haar jeugd.
Of het aan de vis ligt, kan ik in mijn familie niet zien. Vis was er overal. Maar suiker (snoep) was er in het ene gezin wel en in het andere niet. En dan zie ik dat de infectieziekten waren in de gezinnen waar royaal suiker werd gebruikt.
Ik begrijp dat het allemaal weer statistisch niet relevant is enz. Maar op de een of andere manier vertrouw ik mijn eigen waarnemingen meer dan statistiek.
Interessant!
The Extraordinary Science of Addictive Junk Food
Toch een beetje afhankelijk van wat de crunch veroorzaakt. Maak me niet zoveel zorgen over zout en vet, behalve wanneer dat vet meervoudig onverzadigd is.
Dr. Krank was aanvankelijk een Fehlleistung (Freudian slip honestly) maar ik had in diezelfde tijd op verzoek van dr Frank van Berkum het een en ander voor hem vertaald. Beter begrijpbaar voor zijn patienten. Toen ik hem daarna op wat feitelijke incorrecte zaken wees (heel bescheiden, misschien, zou het misschien kunnen…) lag ik er uit. Nooit een antwoord, nooit meer correspondentie. D’ruut, d’roet.
Toen kwam die slip. Mijn onderbewuste steigerde blijkbaar, en wie ben ik om daar mee van mening te verschillen. Vechten tegen mijn eigen alter ego? Maar ik ontleen er geen rechten aan. Ben tegen dat soort rechten, ben ook tegen octrooien, maar dat is een heel ander verhaal.
Pfff, het is gewoon een grapje. De dokter profileert zich als een artiest om zijn boekjes te promoten, roept een paar onzinnige dingen (gebruik vooral meervoudig onverzadigde plantenvetten, want dat is goed voor je cholesterol), kiest als sluwe opportunist foute geallieerden en roept grapjasserij over zich af. Hoe erg is dat?
Sorry vergat the 🙂 Heb Frank trouwens in het begin altijd verdedigd met : In ieder geval worden een aantal mensen in de goede richting geholpen. Trouwens interessant dat direkt aan dr. Frank gedacht wordt. Hmm.
Melchior, Ik heb het artikel gelezen. Het zijn gewoon criminelen hoe ze ons manipuleren voor winst. Al wij maar hun junk food blijven eten. Geen wonder dat Amerika zo obees is. Gelukkig heb ik nooit Cola gedronken, ik vond bitter lemon veel lekkerder (ik zou eens moeten onderzoeken wat daar in zit, zal wel hetzelfde probleem zijn). Je wordt zowat deprie na het lezen van dat rapport. Mensen willen/kunen niet geloven dat junk food net zo verslavend is als heroine. Je moet net zo hard afkicken van junk food als heroine. Het verpest je smaak pupillen, waardoor je echt voedsel niet meer proeft. Ik maak tegenwoordig mijn appelmoes ZONDER suiker toegeveogd. Smaakt heerlijk naar appels, en niet mierzoet naar suiker. De anderen vinden dat het een flauwe smaak heeeft en gaan dan scheppen suiker toevoegen. Hoe breek je die vicieuze cirkel.
Ik ben het met je eens zeer interessant.
Ik kom net uit een ziekenhuis. Ik ben daar geweest met een cliënt, die ik begeleid. Ik ben werkzaam in de gehandicaptenzorg. De cliënt heeft een hoog niveau en woont zelfstandig. We waren in het ziekenhuis ter voorbereiding voor een gastric bypass operatie. Ze heeft al toestemming voor de operatie. We hadden een aantal gesprekken, o.a.met de chirurg die de operatie gaat uitvoeren en een verpleegkundige die de procedure nog eens uitlegde. De cliënt had in de ochtend 2 broodjes gegeten en werd om 11 uur moe, bleef gapen en moest iets eten. Dit patroon heeft ze dagelijks, duidelijk last van een metabool syndroom. Ik herken dit, ik heb na 20 jaar suiker en granen opgegeven en weet dat daar ook mijn problemen van kwamen. Nu heeft de cliënt al jaren dokteren en dieten, psycholoog, enzovoort achter de rug. Niemand weet waar de vermoeidheid vandaan komt, waarom ze zoveel eet en waarom ze zo zwaar is. Ik heb vooral geluisterd, maar ik ben bovenal bezorgd. Wat een enorm ingrijpende operatie! Ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk om mijn mond te houden, wie ben ik? Vooral toen mijn cliënt als advies kreeg om als ontbijt een beschuitje vruchtenhagel te eten, mgrrrrrr! In de gehandicaptenzorg zijn zo veel clienten met ernstig overgewicht. Als deze clienten weer bij een diëtiste vandaan komen met folders van het voedingscentrum en allemaal hetzelfde menu van 6 tot 8 sneetjes brood, mager broodbeleg en becel, vind ik dat een grote frustratie. En als dan als uiterste oplossing een maagoperatie gedaan wordt, met alle risico’s van dien, vind ik het zo moeilijk om dat los te laten. Ik kan in mijn eentje nooit op tegen al deze specialisten en dat frustreert!
Petra, ik leef met je mee. De adverse effects van een gastric bypass zijn zo afschuwelijk en helaas ook zo gebruikelijk dat ik het merkwaardig vind dat deze primitieve interventie zo ‘gemakkelijk’ wordt aangeboden. Er zijn hele legioenen die na een GB in een soort permanente hel terechtgekomen zijn. Als de mensen van Zembla of Radar nog een absolute tear jerker zoeken… Afschuwelijke hypoglycemische episodes, volstrekt gebrek aan energie, invaliderende, soms levensbedreigende gebreksverschijnselen, het is eerder regel dan uitzondering.
Maar ja, wat kun je doen? Is de persoon geïnstitutionaliseerd of leeft ze min of meer zelfstandig? In het eerste geval lijkt me de kans dat je kunt ingrijpen nihil. Geen instelling zal akkoord gaan met een paleo of lchf interventie. In het tweede geval kun je misschien een illegale reddingsoperatie op touw zetten? Dan heb je natuurlijk medewerking van alle verzorgenden nodig.
Loze woorden, ik weet het. Sterkte!
Melchior, zijn deze casussen ergens in onderzoek ‘naar boven gekomen’ of hebben deze mensen hun verhaal gedaan op internet?
Onze beste vriend gaat GB-operatie ondergaan en we hebben pogingen gedaan hem er vanaf te praten. Uitleg gegeven over Paleo, over bloedsuikerspiegel, etc.
ik ben daarom benieuwd naar je bron. De tijd begint te dringen (aantal weken nog)
Eva, voor een uitputtend overzicht van de risico’s van bariatrische chrirurgie verwijs ik je naar de serie die wetenschapsjournaliste Sandy Szwarc schreef. Hieronder een aantal links. Er is ook vrij veel Zweeds materiaal (de journalistiek focust daar op GB, waardoor een fatale afloop vaak de krant haalt), maar ik neem aan dat je daar niks aan hebt. Sandy verwijst naar literatuur.
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2008/04/other-side-of-story-part-one.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2008/04/other-side-of-story-part-two.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/01/junkfood-science-weekend-special.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/01/unprecedented-campaign-to-force.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/02/when-scares-become-deadly-weighing.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/02/selling-elective-surgery.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/02/why-we-never-hear-why-people-dont-talk.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/02/rumor-versus-facts.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/02/note-from-dani.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/03/losing-more-than-expected.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/08/was-this-really-proof-that-bariatric.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/10/jfs-special-latest-research-on-actual.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2008/02/jfs-exclusive-show-biz-medicine.html
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2008/09/no-evidence-that-bariatric-surgeries.html
Iemand schrijft haar ondermeer:
Dear Sandy,
I’m not sure if you’ve seen this yet or not, but the 60 Minutes piece on gastric bypass was horrendous. It’s horrifying. Sorry, it’s a sore spot — my fiancée is 3 years post-bypass now, and it is certainly not all that it’s advertised to be. There’s no doubt that the gastric bypass helped him lose weight (over 200 pounds), but it’s certainly not the wonder that it’s made out to be. He had it done by one of the supposed “experts”… and even 3 years afterwards neither of us know whether it was the right decision. He’s not fat any more, but he’s also got incredible bone loss, is severely anemic, has lost all of his teeth [he’s only 40 years old now], should probably be hospitalized (again) soon to get his electrolytes balanced, is severely deficient in pretty much everything, can eat about 4 different foods without throwing up/passing out, and has received basically no support at all from his “team” since he was operated on (and according to his surgeon he doesn’t have any “surgical complications”).
One of the constant frustrations that he’s had is that his surgical follow-up team consisted of a nurse-practitioner who had him work with a dietitian, who, after he had gone down to 149 pounds (from 378 pounds, in one year!), told him that the sum total of her experience was working with cancer patients. A year post-surgery, this dietitian told him that he “should” be able to eat solid food any time now. And when he asked her why he still can’t move past the very soft-food stage and why almost everything made him vomit, she told him that she could only tell him what she told patients that had had gastrostomies due to stomach cancers that she could only tell him to try everything that he could. He’s never really moved off of the soft food stage, except for very crunchy things. Almost down the line, everything that works well in terms of retaining food is bad for him nutritionally.
Fortunately I’m a good cook and love cooking, but it’s frustrating as hell when he says that he “thinks” that he can eat something, and I cook it, and he has one bite and vomits. (I know that it’s not my cooking, lol.) I’m worried about his physical condition as obviously you can only go on for so long, but even more so I’m worried about him spiritually and psychologically. We won’t even talk about the lack of psychological counseling before and after about the effects of the surgery.
I’m surprised that the suicide rate isn’t higher than what it is post bypass. There HAS to be more psychological care both pre- and post-surgery. When Mark went for his initial “consultation” pre-surgery, he was in a room full of 25 year old women, all of whom were told essentially that the surgery would make them skinny and happy, and all of the side effects and complications were glossed over very deftly. He got exactly 20 minutes with the surgeon, and when he asked about complications and post-surgery life he was given the brush-off. Unfortunately (to my way of thinking), a lot of these surgeons and specialty clinics pander to what is the most damaging part of obese people… the belief that their “fat” causes all of their problems. Unfortunately 3 years ago there wasn’t even as much information as is available now, so neither of us really made an informed decision about the surgery. Hearing the “doctor” on 60 Minutes talk about the low mortality rate and lack of complications was nauseating. And one of the most frustrating things about that 60 Minutes episode was that there was not a single post-gastric bypass patient interviewed who was over one year post-surgery. It is going to get a lot worse — at least he was an adult who made his own decision, but I feel ill about what different places are doing with children now.
I can’t tell you how worried I am about him — I fell in love with Mark when he was fat, and knowing what I know now, I still don’t know what decision I would have helped him to make with better information. He just passed his 3 year post-surgery mark on April 17, and we actually had a conversation last night about whether the surgery was the best move or not. It’s impossible to say, as it’s already done, but I can tell you for sure that it’s not the picnic that the media makes it out to be as you well know. There are many more important things in the world than being thinner. He has so much to offer the world, and as long as I’ve known him, he’s done the best that he can to make the world a better place. But for various reasons (including the always present pressure to be “thin”), he decided to have the surgery, and all that I can say is that the world would be a much poorer place without him in it, thin or fat…
Thank you from both of us, because you really don’t know what it means to have someone who’s obviously intelligent, well-read, and scientifically based to validate the things that you go through. Please feel free to post our story and feel free to publish our names. — Jeanette Niebler
Dank je Melchior. Mijn Zweeds is inderdaad niet zo goed nee, maar met de links kom ik een eind.
Het is erg frustrerend om een vriend zo te zien. Hij heeft nu pre-operatie-therapie (jaja) en daar leren ze hem over de schijf van vijf….
Dat is een lastige situatie, Eva. Nu zijn er ook mensen die geen problemen krijgen en naderhand zeggen ‘had ik dit maar tien jaar eerder gedaan’. De lange termijn prognose van mensen die een maagamputatie hebben ondergaan is echter miserabel ten opzichte van mensen die gewoon dik blijven, als ik Sandy goed begrijp (en ze is erg scherp). Uitvaartverzorgers hebben het relatief druk met die groep.
Er zijn ook tal van n=1’nen die met paleo of lchf ‘last minute’ van hun gastric bypass konden afzien. Maar ja, vrienden en familie… mijn ervaring is dat die onontvankelijk zijn.
http://www.dietdoctor.com/how-to-lose-112-pounds-with-lchf-instead-of-gastric-bypass-surgery
Hier een Googlevertaling van een stukje uit een Zweedse krant
For Johanna, 41, became the salvation LCHF
“It did not feel strange or difficult ‘
Johanna Engstrom, 41, weighed 136 kg and was just about to make a weight loss surgery, a gastric bypass. But at the last moment she decided to ignore it and tested instead LCHF diet. In one year, 51 kg plummeted by her.
After two years of nagging and fighting had Johanna Engstrom, 41, received an appointment to undergo a gastric bypass, an operation that reduces the stomach and makes you lose weight. At last she would be slim.
The day before the surgery, she stood in her room at the hospital and looked out the window.
– Then I felt that it was wrong. It was like a voice inside me said I would not do the surgery. I thought I knew myself, but I did not, says Johanna.
She decided to get rid of excess weight in other ways. Earlier, she had tried various methods, but nothing had worked out in the end. Now, she chose to try the LCHF diet, at the end of October 2011, she put in the time.
She picked out all carbohydrates like sugar, mjölmat, bread, cakes, pasta, rice and potatoes.
Instead, she added more fat and more vegetables grown above ground. For example, she started eating cabbage for meat sauce instead of pasta.
– In the past, I ate very light products, gradually, I went over to the fatter and more natural products. It did not feel particularly strange or difficult. It was easy to cook the same food for the whole family and just pick off some carbs for me.
Previously, Johanna had difficulties to be measured, which meant that she ate too much. With LCHF she was satisfied and did not overeat. The diet has also made her choose more organic and less processed foods.
At the same time, she started walking more and bought a cross trainer, a fitness machine that she could train at home. From the beginning she could only train five minutes on the elliptical, but eventually she did more. Now she drives an hour at a time, six days a week.
– My husband has been a tremendous support. He is an engineer so he has measured everything and made graphs, both on my weight loss and for the time when we walked our round.
More recently, the entire family also started practicing some simple circuit training at home on the weekends.
The combination of training and the new diet caused Johanna quickly lost weight, already the first week disappeared three and a half pounds. She has also become more alert, have better skin and calm the stomach.
Now, after little more than a year, she has gone down to 51 pounds and weighs 85 kilograms today to his 170 centimeters.
– My goal is to weigh 75 kg, I hope to reach it by the summer. But I usually say that I was not thick in five minutes so it can take the time it takes. I do not see carb as a diet, it’s a lifestyle for me.
The only Johanna may lack the potatoes, one and another, she has chosen to eat on special occasions like Christmas and Midsummer. Previously, she thought she could indulge in some wine and chocolate at the weekend, now she is rather careful to choose their occasions and ask yourself if it’s worth it.
Petra, ik voel met je mee. Het is ZEER frustrerend om tegen een stalen muur op te boksen. Wie het licht ziet, bokst op tegen de gesloten geesten van het status quo. Je wil je cliënt zo hard helpen, een klein stapje vooruit om het onmiddellijk drie dubbel uit je handen geslagen te krijgen. Ik zag van de week op RTL4 over een jongen die ook een maagband gekregen heeft. De rillingen liepen over mijn rug toe ik zag wat hij nog at. En hij zat als een luie coach potato met zijn play station te spelen. Hij moest kleinere porties gaan eten, maar als het dezelfde voeding is die hem obees maakte, waar beginnen we aan. Ik werd er bijna wanhopig van. Dieten helpt niet, dus verwachten ze van zo’n operatie “de magic pill” te ontvangen. Niets is minder waar.
Mijn broer wil ook afvallen en hij houdt vast aan de principe: als hij calorien mindert moet hij afvallen. Guess what, na 4 weken, viel hij niet meer af. Hij blijft maar crap voedsel eten, en stopt nu zijn kop in het zand en wil geen “advies” meer ontvangen.Ik zou zijn kop tegen muur willen bonken tot hij zijn verstand herrneemt, kan ik niet want hij is veel groter dan ik. Hij is niet voor rede vabaar (net als een junkie). Om mijn eigen sanity te behouden heb ik mijn handen van hem afgetrokken.
Ik ga in ieder geval vrolijk door met paleo.
Ik leef ook met je mee Petra. Ik ben praktijkverpleegkundige, alleen niet zo’n plastic exemplaar die er routineus de standaardadviezen doorjast maar met asielzoekers. Ook zo’n ondergeschoven groep die het met de standaardadviezen moet doen, net zoals gehandicapten, bejaarden en andere groepen die chronisch van de standaardzorg afhankelijk zijn. Dat is iets anders dan chronische patiënten. We hebben het over kansarme, slecht voorgelichte/geïnformeerde groepen die extra kwetsbaar zijn voor de tentakels van de voedings- en farmaceutische industrie. Als ik er in individuele gevallen de vinger achter kan krijgen om zo’n obees persoon aan het verstand te peuteren wat er aan de hand is met haar/zijn interactie met voeding zal ik het niet nalaten. Maar het is een druppel op de gloeiende plaat. Mijn subassertieve acties richten zich erop posters van de schijf van vijf ‘per ongeluk’ te verdonkeremanen, voedingsadviezen toch nog ietwat politiek correct te houden door naast goede verzadigde vetten (da’s al heel gewaagd…) vers en volkoren te adviseren en vooral zelfmaak. Ik zou graag wat meer willen excelleren maar ook ik heb een broodwinning (die ik niet zo gek veel in brood omzet) waar ik niet buiten kan. Kunnen we niet iets verzinnen om het draagvlak te vergroten? We zijn verdikkeme professionals met een eigen verantwoordelijkheid, toch? Een individuele beroepsverantwoordelijkheid. Daar moet iets mee te doen zijn!
Kees, asielzoeker zijn is volgens mij een doodvonnis. Je belandt in een wereld waar je eten grotendeels bestaat uit diverse variaties van suiker, meel en plantenvet, je worstelt met sociale dislocatie en je wordt er elke minuut van de dag subtiel of minder subtiel aan herinnerd dat je ongewenst/minderwaardig/kansarm bent. De op zich al desastreuze effecten van een inferieure, non humane voeding komen dan samen met een massieve HPA-as verstoring. The perfect storm. Depressie, diabetes, dialyse, hartproblemen, het is allemaal slechts een kwestie van tijd.
Wat zou het inderdaad mooi zijn als jullie een vuist maakten en radicale veranderingen zouden kunnen doorvoeren!
De combinatie van destructieve elementen die Melchior opsomt, leiden inderdaad vaak tot nog meer ellende. Ik heb de levens-, dus ook de voedingsomstandigheden van genoemde mensen van nabij (bestuurlijk/beleidsmatig) meegemaakt. De hel is onder ons. Het mengsel stress, woonomstandigheden, sociale isolatie en voeding zorgt voor onvoorstelbare lichamelijke en psychische schade (naast de trauma’s die ze vaak al hebben). Van het kleine beetje geld dat deze mensen krijgen, wordt uiteraard zo goedkoop mogelijk ingekocht. En wel bij de nabijgelegen super. Waar het hier al vaak genoemde effect zijn beslag krijgt.
Kees zit in een keurslijf, met sociale controle, beroepseffecten en onmogelijkheden. Sterkte!
Maar ook hier, zoals al eerder gezegd: blijkbaar wil de meerderheid van ons dat, gelet op stemgedrag.
Ja. Terwijl we ze op termijn hard nodig lijken te hebben.
En we willen kennelijk ook met z’n allen dat onze gehandicapten op brood met vlokken en cola leven :-(. Ik moet er niet aan denken in de schoenen van Kees of Petra te staan. Ik zou trouwens binnen een week worden ontslagen ;-). Diep respect voor die mensen.
Maar Folkert indachtig, wat doen we hier nu aan? Hoe zouden we verder kunnen komen dan alleen maar lullen? Wat zou een eerste concrete stap kunnen zijn? Ik heb echt geen idee.
Ja, wat te doen..
Alles begint met ‘lullen’. Zonder woorden geen daden. Folkert: ‘Wat kan ik meer dan de hoeder van mezelf en mijn naasten zijn?’ Wouter: ‘Doen’. Doen, dat is revolutie. Lullen, dat is evolutie. Dan maar liever lullen, omdat revolutie nog meer ellende met zich meebrengt, meestal, blijkt uit de geschiedenis. Maar je vingers jeuken..
Op microniveau: leef zoals je denkt dat het goed is voor jou, je naasten en de wereld.
Op macroniveau: lullen, schrijven, stemmen, de barricaden op!
In de praktijk: je meest machteloos voelen, verdringen, compensatie zoeken.
Tjongejonge, die mensheid toch..
Maar dat alles neemt niet weg dat acceptatie, zoals in het voorbeeld van Kees, de enige uitweg is. En op voedingsgebied wordt er hier op dit blog toch hard aan gewerkt, nietwaar?
Daar heb je gelijk in, Willem.
En omdat wij apen niets liever doen kijken naar andere apen, hier maar weer eens een mooie n=1 van Mark’s Daily Apple op vrijdag.
@Willem, DOEN is inderdaad mijn mantra. Ik heb te lang rondgelopen bij een club waar slecht onderzoek en duur-doen leidde tot alleen maar slappe rapportjes. Nu probeer ik mijn nek uit te steken. Ondertussen klets ik graag mee. Maar DOEN gaat wat mij betreft over de reeele wereld. Die van atomen en moleculen. Van boeren, machines en voedsel.
Is dat niet je handelsgeest, die jou daar toe aanzet, Wouter ? Hetgeen Kees en Petra aansnijden is zo van een andere wereld dan die van het “doen ” in jouw reëele wereld van atomen en moleculen en van boeren en van machines, dat jouw “doen-oplossing” daar weinig te bieden heeft. Wat Kees en Petra vertelden heb ik met mijn vrouw besproken en haar gevraagd wat wij, als individuen, daar nou aan kunnen doen. Beiden doodstil. Vanmiddag kwam ze met een vervolg. Nooit vrijwillig, al wordt je nog zo oud en krakkemikkig, een trauma daargelaten, naar een
bejaarden-, verzorgingstehuis gaan. Daar ben ik het wel mee eens, alhoewel het geen oplossing biedt aan Kees en Petra. Misschien holt het het systeem enigzins uit, wat erop gericht is ons het heft uit handen te nemen. Bij de vleet worden er op dit moment verzorgingstehuizen gebouwd en gerenoveerd. Zogenaamde zorginterieurs worden daarvoor ontworpen. De nadruk ligt op groepsbewoning.
” De leefwereld van senioren ( bedoeld wordt 55-plussers ) verkleint zich. Je moet dan ontmoetingen genereren. Elkaar spontaan tegenkomen, dat moet zo’n interieur bieden “, aldus een citaat.
Multifunctionele ruimtes die geschikt zijn voor themabijeenkomsten, gymnastiek, modeshows of muziekdagen. Dit alles heet het ” Nieuwe Oud-worden “.
Men heeft het beste voor, maar geef mijn portie maar aan Fikkie. Liggen zo Uw problemen, meneer Folkert.
Mooi stukje, Folkert en eega!
Een paar kanttekeningen mijnerzijds. Wat je ziet in de zorg is dat juist niet het heft steeds meer door de autoriteiten in handen wordt genomen, maar dat dat heft gehanteerd moet worden door de burger op basis van wat hij financieel aan kan. De privatisering van de zorg, weet je wel?
Wanneer de hype is om roze gordijnen door het hele gebouw op te hangen (‘daar worden de seniele oudjes rustig van’) dan gebeurt dat, want dat is de vraag van de consument, zo wordt gedacht.
Plaats, omvang, ordening en inrichting van de diverse complexen wordt overgelaten aan de markt, die aanbiedt wat het meest oplevert.
Ik denk dat heel wat van de zes mensen hier zo een opbergplaats voor later niet zien zitten. Vrijheid blijheid in je eigen huisje, waar ook in dit land. Onafhankelijk van de keuken van dat tehuis, van de regels en voorschriften, van de bemoeizucht…
Maar ja, niet alles in het leven heb je in de hand, toch, Folkert? Maar als we het verstand erbij houden en de mogelijkheden die het leven biedt, blijven benutten, over 30 jaar, dan..
Gisteravond voor het slapen gaan heb ik bedacht wat ik ga doen als ik benoemd ben als voorzitter van de Gezondheidsraad. (De oude mannetjes moeten maar even opschuiven ;))
Ik zal dan mijn Criteria ter Beoordeling van Geneesmiddelen invoeren, het rijtje dat jullie al kennen:
Is het schadelijk en helpt het niet? Weg ermee.
Is het schadelijk en helpt het wel? Gebruiken we tijdelijk, terwijl we zoeken naar iets beters.
Is het onschadelijk en helpt het? Die houden we.
Is het onschadelijk en helpt het niet? Doen we weg.
In de derde klasse, het is onschadelijk en het helpt, valt een middel waar al ongelooflijk veel wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan en dat, als een panacee, blijkt te werken bij vrijwel alle kwalen. Het is het middel Placebo. We gaan de mogelijkheden vergroten om dat middel te vermarkten.
Het middel mag onder verschillende merknamen doelgroepgericht worden uitgebracht, bijvoorbeeld:
Placebo
Placebo Classic
Placebo Plus
Placebo Ultra Plus
Placebo Light
Placebo Ultra Light
Placebo Junior
Placebo Senior
Placebo Midlife
Placebo Vrouw
Placebo Man
Placebo Gezonde Gewrichten
Placebo Maag
Enz., enz.
Het mag geleverd worden in de vorm van pilletjes in verschillende kleuren en maten, als capsules groot en klein, als tinctuur, siroop, zetpil enz.
Er komen twee afzetklassen. De A-klasse wordt verkocht via de apotheek, alleen op doktersvoorschrift. Klasse B is vrij verkrijgbaar via drogist en supermarkt. De placebo’s van de apotheek zitten in een wat meer serieus ogende verpakking, met een extra wetenschappelijke bijsluiter.
Ook komen er drie welstandsklassen: A-merk, huismerk en Eurotopper. De verpakking van het A-merk toont in glanzende veelkleurendruk een gelukkig gezin aan het strand. Het huismerk toont het medicijn, in een goedkoper doosje met minder kleur en zonder extra glans. De Eurotopper is blauw-wit zonder afbeelding, met tekst in steenkolenengels. Maar die is dan ook erg goedkoop, zodat iedereen het zich kan permitteren. Alle verpakkingen zijn voorzien van een uitgebreide bijsluiter, waarin verwezen wordt naar onverdacht wetenschappelijk onderzoek.
Er zal een brochure uitgaan naar alle voorschrijvers met de instructie om, alvorens een schadelijk middel voor te schrijven, altijd minstens één placebo te proberen en te rapporteren over het effect. Een extra lange vragenlijst is in voorbereiding.
Na de landelijke invoering verwachten wij op korte termijn een algemene verbetering van de volksgezondheid en een sterke daling van de kosten van de gezondheidszorg.
Top Betje, de oude mannetjes moeten inderdaad maar weg!
Over placebo’s gesproken, kende je deze al?
Oh sorry, verkeerd geparkeerd.
Heb het gelezen. Ik ben bang dat ik bij de mensen hoor die bij iedere interventie, en dus ook bij paleo, een flink deel van het succes toeschrijft aan het placebo-effect.
Ik schreef mijn stukje als een grap, maar eigenlijk vind ik echt dat de therapeutische mogelijkheden van placebo’s lang niet genoeg benut worden. Zelfs als je mijn plannetje zou uitvoeren precies zoals ik het beschreven heb, denk ik dat je een flink effect zou hebben. Een flesje Placebo Plus Goed Humeur geeft waarschijnlijk een aantal mensen net het steuntje dat ze nodig hebben, ook als ze weten en begrijpen dat het een placebo is.
Nou Betje, door mij wordt je nu meteen afgezet als voorzitter van de Gezondheidsraad. Ga een ander voor de gek houden. Veel geld betalen voor placebo’s, hoe kom je erbij ? Van een voorzitter van de Gezondheidsraad, verwacht ik wel wat anders. Die wat er nu zitten, doen precies hetzelfde, de mensen voor de gek houden 😦
@ Mariet: van mij hoeft er niemand voor de gek gehouden te worden. We zeggen er gewoon bij dat het een placebo is. Dan werkt het nog steeds. En ik betaal liever geld voor Placebo Plus goed Humeur dan voor Seroquel. Heb jij liever Seroquel dan?
Betje, van de regen in de drup ! Mijn streven is van niemand afhankelijk te zijn, niet van Big Pharma en ook niet van jou placebo pilletjes. Ik besteed mijn goeie geld liever aan behoorlijk eten.
Volgens mij ben je nog nooit écht ziek geweest. Als ik jou commentaar lees, ga je daar erg prat op. Dat is erg fijn voor jou, maar om je daarom meteen maar boven die andere domme zieken te stellen, geeft op z’n minst blijk van geen groot empatisch vermogen.
Gewoon geluk om geboren te worden met redelijk goede genen.
Ik heb mijn genen niet zelf uitgezocht ( jij ook niet, dus geen eigen verdienste ) en ik moet er iedere dag mee dealen. Als ik zou eten wat jij eet ( op je blog, bv heel veel bonen ) zou ik helemaal uit de bocht vliegen.
Het heeft mij heel veel tijd gekost om uit te zoeken welk voedsel helpt om mijn diabetes terug te dringen. Kom mij dus niet aan met placebopilletjes, ik ben geen idioot.
Voor de gek gehouden ben ik al lang genoeg 🙂
@ Mariet: jammer dat mijn reacties zo bij je overkomen. Ik gebruik inderdaad regelmatig peulvruchten. Met peulvruchten voelt mijn lichaam aan alsof er een rustig lopend motortje in zit. Ik heb in de loop van de tijd veel geëxperimenteerd met voeding, en bij het patroon dat ik nu volg, voel ik me het best. Peulvruchten maken van je darminhoud een brij waaruit de voedingsstoffen geleidelijk en regelmatig worden opgenomen, dat geeft dat rustige gevoel. Maar het zou heel goed kunnen dat andere mensen zich beter voelen bij een ander voedingsplan.
Voor de gek gehouden ben ik ook, niet in de laatste plaats door artsen en ander medisch personeel. Ik zou je daar staaltjes van kunnen vertellen. Ga ik hier niet doen.
Wat diabetes betreft, lijk ik inderdaad geboft te hebben met mijn genen, hoewel het ook te maken zou kunnen hebben met mijn voeding. Waarmee ik niet zeg dat dezelfde voeding het beste zou zijn voor jou.
Wat ik wel of niet meegemaakt heb op gezondheidsgebied, ga ik hier niet vertellen. Het lijkt me lastig om diabetes te hebben.
Ik wil ook graag onafhankelijk zijn van Big Pharma, en misschien ben ik wel idioot. Op het ogenblik gebruik ik voor een kwaaltje een kruidenmiddel, en dat voel ik als zwakte, maar ik heb nog geen volledig materievrije techniek gevonden waarmee ik dit probleem kan oplossen en zolang behelp ik me dus met dit placebo. Het werkt. Ik vind het een heel stuk aantrekkelijker dan wat de dokter te bieden heeft.
Op voedingsgebied laat ik me beïnvloeden door: Jean Carper, Food Your Miracle Medicine, 1993. Alweer 20 jaar oud, en vergeleken met de aanbevelingen van het Voedingscentrum, nog altijd erg modern.
Betje, je mag eten wat je wilt, ik hoef alleen geen placebopilletje van jou om mijn diabetes te behandelen.
Daar had ik het over en dat ik mij, met mijn diabetes, toch echt geen bonen kan permitteren. Jij kennelijk wel.
In mijn familie zit diabetes in de genen. Mijn oma, stierf eraan 1936, mijn vader, en al mijn broers en zussen kregen diabetes op dezelfde leeftijd, 47 jaar.
Ik had graag wél eerder willen weten, dat granen, bonen en suiker taboe is voor mensen met diabetes i.p.v. jarenlang voorgespiegeld te krijgen, dat ik dat allemaal kon eten als ik maar genoeg pillen en later insuline ging gebruiken.
Maar je doet ’t weer ! : “Wat diabetes betreft, lijk ik inderdaad geboft te hebben met mijn genen, hoewel het ook te maken zou kunnen hebben met mijn voeding. Waarmee ik niet zeg dat dezelfde voeding het beste zou zijn voor jou.” Weet je dan wat ik eet, nu en mijn hele leven? Niet toch.
Jij hebt geen diabetesgenen, dat is wel duidelijk.
Maar die uitspraak van jou, die mij doet steigeren, rangschik ik onder de categorie, eigen schuld, dikke bult. Daar spreek ik je op aan !
Mariet, ik heb niet gezegd, en zeker ook niet bedoeld, dat jouw diabetes je eigen schuld zou zijn. En ook niet dat je een placebo zou moeten nemen tegen je diabetes. Ik kan het ook niet helpen dat je het zo opvat.
Ik denk dat placebo’s, of in het algemeen, psychologische benaderingen, wat mij betreft vaker zouden kunnen worden ingezet dan nu gebruikelijk is. Daarmee zeg ik volgens mij niets over jou, of over je situatie. Ik heb geen idee wat er wel of niet goed voor jou is.
De medicijnen die ik genoemd heb, zijn geen medicijnen tegen diabetes. Het zijn psychofarmaca. Van deze psychofarmaca kun je metabool syndroom krijgen. Een volgende stap kan dan zijn, een maagoperatie. Daarop volgt vaak een heleboel ellende. Ik zou mensen die deze psychofarmaca slikken, gunnen dat ze behandeld werden met minder schadelijke medicijnen en een meer psychologische benadering. Dat is wat ik geprobeerd heb, hier te zeggen.
Als jij het heel anders opvat, dan kan ik daar jammer genoeg niet veel aan doen.
Ja,ja, Betje, ik begrijp het nu, je bent ‘völlig unschuldig’ Het ligt helemaal aan mij. Ik ben over- sensitief voor vooroordelen. Maar ik wil het zo houden, hoef er geen p-pilletje voor 😉
Frustrerende situatie.
Wat ik nog miste in deze discussie, is het gebruik van atypische antipsychotica (Risperdal, Seroquel) als oorzaak van metabool syndroom. In zo’n situatie is een goed voedingsadvies niet voldoende.
Ja, daar trek je meteen nog een doos van pandora open, Betje. Alleen al de als snoepjes uitgeschreven SSRI’s vernaggelen de glucosehuishouding, zijn geassocieerd met een verhoogd risico op diabetes en dat ze bewezen niet werken heeft geen enkel effect op het voorschrijfgedrag. Gooi nog een statine in de mix (diabetes, cognitieve narigheid, agressie, spierklachten, malaise, etc. etc. etc.) en je hebt een waar inferno en dat gewoon in het vredige Ter Apel.
Ik denk dat dit voorschrijfgedrag een belangrijk maatschappelijke probleem is. Belangrijker dan voeding ook: je kunt gezond eten tot je een ons weegt, maar als je daarnaast dit soort spul slikt, schiet het nog niet op. Of als mensen in je omgeving het slikken.
Maar er zit ook een andere kant aan.
Het voorschrijfgedrag lijkt gericht op maximaliseren van de afzet. Als er even iets is, worden psychofarmaca voorgeschreven; helpt het niet of doet zich een probleem voor, welk probleem dan ook, dan wordt de dosis verhoogd. Of anders wordt het middel vervangen door een ander, even schadelijk of nog schadelijker. Daarentegen heb ik zelden meegemaakt dat de dosis op initiatief van de voorschrijver verlaagd werd.
Maar goed, dat is de ene kant. Aan de andere kant heb je het slikgedrag van degenen die het spul voorgeschreven krijgen. Er zijn ook mensen die psychofarmaca weigeren, zelfs als ze geïnstitutionaliseerd zijn. Het kan wel.
Voor psychische problemen bestaan ook eenvoudige effectieve interventies, buiten de dokter om. Zoals met veel, moet je even de weg weten.
En toch kun je dit alles niet zozeer (alleen) de professionele voorschrijver ervan, de arts, aanreken, Betje. En ook de patient kun je niet zomaar het accepteren van medicijnen onnadenkendheid verwijten (wat je trouwens niet dooet, hoor). De arts heeft een opleiding genoten, afsluitend met een examen, en moet daarmee, plus met latere cursusdagen, aan de slag. Druk… Hij/zij kan nauwelijks tijd vrijmaken om zich, buiten de vakbladen om, intensief bezig te houden met de talloze ontwikkelingen die zich voordoen. Houvast is vaak het enige dat rest, de opleiding en wat er daar vastgelegd is.
Ook de patient, die logischerwijs gelooft in de kennis van de arts, kan niet alles bijhouden. En wanneer de dokter het zegt/voorschrijft, wie ben jij dan??
En dan is er die bepalende onderstroom: de voedings- en medicijnenmafia. Uit op winst, nog meer winst, Handig, meedogenloos. Manipulerend, onder het kleed houdend, sturend in eigenbelang. Vecht daar maar eens tegen..
Ik begrijp zowel de positie van de arts als die van de patiënt. Dat neemt niet weg dat ik voor het ouderwetse boerenverstand ( 😉 ) enige plaats inruim.
Werkt het wel een schaadt het niet? Dan mag het blijven.
Werkt het niet en schaadt het wel? Dan doen we het weg.
Werkt het wel maar schaadt het? Dan doen we het er even mee, terwijl we zoeken naar iets beters.
Werkt het niet en schaadt het niet? Dan doen we het weg.
Daar hoef je niet lang voor te hebben doorgeleerd.
Ha, ha, ha, ik ben momenteel niet in de gelegenheid om uitgebreid mee te praten, maar ik wil wel even zeggen dat Betje per direct moet worden benoemd tot Directeur Generaal van de Gezondheidsraad :-). Dat zou met onmiddellijke ingang heel wat geld en lijden besparen.
Heerlijk, jouw reactie, Betje. Tegen zoveel humor kan het volgende, serieuze, stukje niet op. Maar het regent, de honden zijn uitgelaten (van uitlaten, niet van uitgelaten), mijn vrouw rust even, de kranten globaal gelezen en dat artikeltje waar ik mee bezig hoor te zijn, kan wel even wachten; dus klets ik even door.
Verplaats je, al dan niet met boerenverstand, eens in de positie van de gemiddelde arts. De als persoon grootste nonconformistische geneesheer is beroepshalve, in doornee, conformist op vakgebied. Ik schetste waarom. De tekortkomingen op dat vakgebied liggen niet voornamelijk bij het individu, maar bij het systeem zoals dat ontstaan is. Je wandelt als evenwichtskunstenaar door je werk. Zoekt het evenwicht. Slaat de boeken er eens op na. Ook de boeken van het pharmaceutisch bedrijf dat de pilletjes levert. Praat soms met een collega. Uiteindelijk, in het ogenschijnlijke belang van je patient, en in dat van jezelf (je bent beroepshalve gedekt met een conformistische aanpak), zoek je de gulden middenweg. En natuurlijk luister je naar de patient, komt hem of haar tegemoet, maar overschrijdt geen zekere grens. Dat laat je over aan je alternatieve collega’s. Je doet je uiterste best, hebt het beste voor, maar kent je beperkingen.
En laten we wel wezen. De geneeskunst heeft zich succesvol ontwikkeld, tot op zekere hoogte en binnen bepaalde grenzen. Alleen…. op voedingsgebied valt er nog een wereld te winnen, vinden de zes lezers hier, vast en zeker.
@ Melchior: bij de Gezondheidsraad willen ze geen oude vrouwtjes. Ze hebben liever oude mannetjes.
@ Willem: ik begrijp helemaal dat het voorschrijfgedrag voortkomt uit het systeem. Als arts ben je het aan je professionaliteit verplicht om op een bepaalde manier te reageren. Er is niet enorm veel ruimte voor creativiteit.
Arts en patiënt spelen samen een spel, als het ware, waarin ieder een nogal nauwkeurig omschreven rol heeft. Ik vrees dat ik, met mijn instelling, de rol van patiënt niet goed speel. Ik heb een heleboel opties die in het boek van de arts niet voorkomen. En die ik wel uit de kast haal als de arts geen therapie heeft die ik beter vind dan wat ik zelf kan doen. Dat vinden ze verwarrend. De arts meent dat hij alles heeft gezegd wat er te zeggen viel, en dat er maar een conclusie mogelijk is. En dan neem ik ineens een andere afslag.
Ik ben het met je eens dat de geneeskunde, in de richting waarin hij zich ontwikkeld heeft, ver gekomen is. Ik heb zelf een keer een operatie gehad en zonder die operatie zou ik hier niet zitten tikken. Ik heb ook een kind dat een levensreddende medische interventie heeft meegemaakt. Daar ben ik bijzonder dankbaar voor. Maar voor mij betekent dat niet, dat ik de verantwoordelijkheid voor mijn gezondheid, of die van mijn kind, uit handen geef.
Mijn ervaring is dat artsen vaak denken dat je wilt dat ze de verantwoordelijkheid van je overnemen. En dat ze bang zijn dat je ze gaat aanklagen of zoiets. Maar dat wil ik helemaal niet. Ik wil alleen maar juiste en zo volledig mogelijke informatie, zodat ik zelf de keuzes kan maken die het beste bij mij passen. Op dit type patiënt zijn de meeste artsen die ik ben tegengekomen, niet ingesteld. Het systeem ook niet, ongetwijfeld.
Op het gebied van voeding is ongetwijfeld nog een wereld te winnen, maar ook op het gebied van psychiatrie. Daar is echt veel meer mogelijk dan pillen schuiven.
Ooit een apotheker ontmoet, eentje uit de tijd dat ze nog zelf hun pillen draaiden. Toen werd er in onderling overleg met de huisartsen ook al voor een placebo gezorgd. En ook toen gingen sommige mensen duidelijk alleen maar naar de dokter om ‘gehoord’ te worden.
Vol trots vertelde hij; “Er was maar één, patiënte die het doorhad. U heeft mij andere medicijnen gegeven. Oh ja, hoezo? De vorige zonken als ik ze door de WC spoelde en de laatste bleven drijven….”
Hoi Corrien, there are some real funny people here.
@ Corrien: LOL
Petra,
Een en ander heeft ook te maken met de aanpak die men hanteert. Men wil mensen helpen, in dit geval iemand die veel te dik is en ze weten niet meer hoe ze het op moeten lossen. Dit kun je vergelijken met de hersenoperaties in de twintigste eeuw bij psychiatrische patiënten, en bij mensen die als ‘moeilijk’ werden gezien, daar werd een deel van de hersenen weggehaald want men dacht dat die mensen daarmee geholpen zouden zijn. Ondertussen weet men beter en wordt zoiets als barbaars gezien: ik denk dat mettertijd ook de maagverkleiningen op de stortbelt zullen belanden. En je moet jezelf niet zo zwaar vallen (no pun intended). Ik weet niet of je dingen kunt uitleggen aan je patiënt, maar ik zou zeggen, doe het vooral als het enigszins mogelijk is.
Off, maar goed:
http://www.hetoudegesticht.com/de-lobotomie/
In de toekomst komt daar het oudedarmkanaal.com bij.
Dank voor alle medeleven. Ik voel mij vaak een roepende in een enorme woestijn, herkenbaar denk ik voor alle lezers. Op de locatie waar ik met een team 23 clienten, die vrij zelfstandig wonen, begeleiden, organiseer ik eens per maand “Gezond en fit”. Tijdens de avond maak ik een lekker hapje als alternatief en probeer elke maand een thema te verzinnen. Mijn doel is vooral bewustwording. Het zijn zeer kleine stapjes, ik leg uit dat mayonaise beter verzadigd, mijn collega’s adviseren ketchup… Alle artikeltjes uit de krant die meewerken aan de bewustwording hang ik op het mededelingenbord. Maar clienten hebben met zoveel professionals en familie te maken, ook voor hen heel verwarrend. Het is glad ijs. Mede door deze blog en alle aangedragen kennis heb ik zoveel vertrouwen gekregen in mijn eigen kennis dat ik blijf roepen en hoop dat die woestijn steeds kleiner wordt!
@Petra,
Is “Grip op Koolhydraten” van Yvonne Lemmers (diëtiste met een site en boek met die naam; iets wat je aan ouders en/of collega’s kunt laten lezen) misschien wat om bij je (obese) bewoners te introduceren? Zeker nog geen Paleo, maar wel zeer koolhydraat-beperkt, met maar één KHmaaltijd per dag en daardoor insuline-regulerend.
Als jij dan stiekum bijstuurt dat ze vooral tarwe en melk beperken zit je al zo’n beetje op Paleo-light.
Hoe dan ook; succes en hou je haaks!!
http://www.gripopkoolhydraten.nl/
Dank je Corrien. Dankzij Yvonne heb ik mijn gezin overtuigd en de hapjes die ik maak op mijn werk komen uit het boek van Yvonne, dus dat is een bekende! Op mijn werk staan in de keuken van de locatie mijn boeken “Oergondisch genieten” van Ria Penders en Yvonne van Spigt en “Andere gezonde voeding” van Harriet Verkoelen..Maar in de praktijk is het lastiger. Al ga ik altijd uit van het positieve, dus niet wat er verkeerd gaat. Ik krijg best ruimte in het team om met clienten 1-op-1 aan de slag te gaan. Kleine stappen in de bewustwording.. Voorkomen van een GB-operatie is een te grote stap, helaas.
Dank voor het filmpje. Handig! Kwam via fb deze uitleg van Paleo tegen. Ook best duidelijk. Beetje schreeuwerig, dat wel 😉 In your face! http://www.youtube.com/watch?v=0dIjAHvMgvA
@rnold, “Beetje schreeuwerig, dat wel 😉 In your face! ”
Lekker toch, sluit helemaal bij hoe ik mij de laatste tijd voel, Paleo, ik kan het woord bijna niet meer horen of lezen. Het woord is het niet schuld 😉 Gewoon: food, zo als het bedoeld is.
Te veel mensen doen er te ‘modisch’ over 🙂
Ik vond deze blog-post met de intrigerende titel: Is the paleo diet age appropriate?
http://paleoaholic.com/paleo-is-the-paleo-diet-age-appropriate/
it is imperative to know that slapping a giant slab of steak down on your 6-month-old baby’s high chair table is not recommended. Ik zie het al gebeuren!!! Maar hij geeft wel goed advies, beter dan Dr Krank.
Geen idee Jo wie deze site bij houdt, maar het is wel een goudmijn voor allerlei redelijk gezond lijkende uitstapjes en experimenten.. Bookmarked!
“Although the Paleo diet is certainly great for babies and children alike, it is imperative to know that slapping a giant slab of steak down on your 6-month-old baby’s high chair table is not recommended. Now, if it was blended into a nice liquid perfect for their sippy cup, it’d be doable but let’s get serious here, no parent (hopefully) would want to force their child to eat blended meat. Yuk!”
Daar hebben we leverworst voor! 🙂
Hangt een normale mensenbaby niet aan Mama’s Machtige Mammae totdat hij tandjes heeft waarmee hij stukjes vlees kan kauwen?
Bijvoeden gebeurt al vanaf 6 maanden en ik kies liever voor een zacht gekookt eigeel en leverworst dan fruithapjes.
http://www.westonaprice.org/childrens-health/feeding-babies
Enquete onder de 6 volgers hier:
Welk Paleo-type ben jij?
http://paleo.com.au/2012/04/types-paleo-followers/
Ik vermoed een combinatie van…nee, ik weet het eigenlijk niet.
Ik mis namelijk nog een type: de mismatchers (een term uit de psychologie, kleuters en pubers hebben het van nature, maar als volwassene tegendraads zijn is het een zegen en een vloek; een zegen als “conventional wisdom” bijvoorbeeld ongezond of ineffectief is, een vloek omdat je het dan nooit met je manager eens bent, vandaar dat je veel mismatchers in de groep zelfstandigen ziet)…..
Goed. We constateren, voortdurend eigenlijk, wat hier staat: ‘… waarom niet verzadigd vet en cholesterol de grote boosdoeners zijn als het gaat om metabool syndroom en hart- en vaatziekten, maar het combo suiker, andere bewerkte koolhydraten, omega-6 vetten (linolzuur) en transvetzuren.’ Tamelijk simpel, lijkt. Maar de praktijk is anders, blijkt. Degenen die over voeding i.r.t. ziekten de patient adviseren, baseren zich op evidence-/eminence-argumenten. Deze zijn ook aan de adviseurs geadviseerd. Maar hoe nu die adviezen, achterhaald op basis van talloze onderzoeken, te veranderen?
Het gaat of top-down, of bottom-up. Top-down werkt sneller, als het goed is. Bottom-up duurt langer, wordt nog veel meer tegengewerkt. Dus is de opdracht te zorgen dat de leerboeken, waarop de eminence zich baseert, razendsnel worden aangepast. Hupsekee. Tempo..
Off topic. Merkwaardige zoektermen, vandaag 😉
melchior meijer 5
kris verburgh 4
dr terry wahls 2
vieze smaak in de mond na eten johma salade 2
bakingsoda wondermiddelabout:blank 1
voedselzandloper epub 1
uffe ravnskov 1
paleo restaurant in nederland 1
medisch lichaam lijk inwendig onderzoek 1
inuit & leren masturberen 1
intermitting voor vrouwen 1
dietiste master 1
drankje om erbij te horen; sportdrank regelmatige consumptie draagt bij aan toename overgewicht en diabetes jonge kinderen 1
lijst exorfinen vrij dieet 1
te weinig zoutinname 1
schelvislever uit blik bewaren 1
melkvet monecuul 1
paleo en reuma
Een paar off-topic antwoorden:
– vieze smaak in de mond na eten johma salade –
ja, wie niet !
– schelvislever uit blik bewaren –
opeten.