Terugblik, vooruitblik en verantwoorde oliebollen

In navolging van Mariet (dank voor het idee 🙂 !) knal ik eerst de automatisch gegenereerde jaarcijfers van Het Paleo Perspectief even online. Had geen idee dat dit kon. Hier is een fragment:

Het Louvre Museum heeft 8,5 miljoen bezoekers per jaar. Deze blog werd in 2014 ongeveer 580.000 keer bekeken. Als je blog een tentoonstelling in het Louvre Museum zou zijn, zou het ongeveer 25 dagen duren voordat zoveel mensen het zouden zien.

Klik hier om het complete rapport te bekijken.

Peepshot: Piet Paleo in actie achter het aanrecht, in een manhaftige poging tot bijdrage aan de voorbereiding van de kerstbarbecue. De dame aan zijn zijde heeft in het echt een gezicht, maar wil om begrijpelijke redenen onherkenbaar blijven.

Onvoorstelbaar dat die post over resistent zetmeel (aardappelzetmeel van Honig) zo gigantisch veel reacties genereerde. Meer dan 2000 stuks, met als gevolg dat de draad nauwelijks meer laadt. Wellicht was het een enigszins onverstandig besluit om hier vanwege het enorme datavacuüm op het gebied van darmflora in het papieren bierviltje nauwelijks aandacht aan te schenken. Aan de andere kant: een bestseller scoren is ook weer zo burgerlijk…

Dat boek vordert overigens met horten en stoten. Ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken, maar laat ik zeggen dat het een gevecht is om dit onderwerp breed te coveren en de tekst toch zowel leesbaar/spannend als coherent/logisch te houden. Waar ik momenteel het meest last van heb is informatievergiftiging. Je hebt drie boeken over een deelonderwerpje gelezen, twee topdeskundigen het hemd van het lijf gevraagd en beseft dat je er misschien beter aan had gedaan om de rudimentaire kennis die je al had gewoon op te schrijven, omdat je nu ondraaglijk precies weet dat je nog te weinig weet om er überhaupt iets zinnigs over te mogen zeggen. En dus lees je een vierde boek en schuif je de betreffende paragraaf nog maar even op 🙂 . Het is een geruststelling dat het als puntje bij paaltje komt nooit moeilijker wordt dan het bierviltje, al zullen jullie bij mij straks ook horen over rare dingen als zwaartekrachtdeficiëntie. Huh? Wie denkt dat je voor dat probleem de ruimte in moet, heeft het mis.

2015 wordt een bijzonder jaar voor iedereen die voeling heeft met het evolutiegeneeskundige perspectief. Half januari gaat de website van het Ancestral Health Symposium Nederland de lucht in. Wat is het fantastisch dat bewegingswetenschapper Esther Nederhof dit initiatief heeft doorgezet. We hebben zicht op een knallende line up. Net als de rest van het organiserende team moet ik het puntje van mijn tong afbijten om de twee keynote speakers nog niet te verklappen. Lekker spanning opbouwen dus maar. AHS 2015 wordt het Woodstock van Paleo in de Lage Landen. Twee dagen rondbanjeren in het internet, als het ware. Hou het in de gaten en mis het straks niet. Het aantal plaatsen is beperkt.

Mijn persoonlijke hoogtepunten in 2014? Het geven van mijn eerste lezingen – eerst voor Groningse landbouwers in Zuidhorn, later voor Drentse diëtistes in Pesse – was veel leuker dan ik had gedacht. Pesse dreigde bijna in het water te vallen omdat er geen geschikte aansluitkabel voor de beamer was, terwijl mijn presentatie zwaar leunt op de beelden. Heel Pesse (dat wil zeggen alle 150 inwoners) werd(en) gemobiliseerd, maar niemand had er ooit van een Mac gehoord. “Wat is dat dan voor gek ding dan ja,” riep de conciërge van het ontmoetingscentrum met nauw verholen verontwaardiging uit. “Je had ja ook een echte computer kunnen meenemen ja!” Ja, inderdaad, ja. Dankzij een te elfder ure binnenwapperende diëtiste die een pc in haar rugzakje had, kon het feest gelukkig toch doorgaan. Ik was aangenaam verrast door de oprechte nieuwsgierigheid en de ontvankelijkheid voor nieuwe ideeën die deze dames – collega’s van Janet Noome – aan de dag legden. Later schijnt broodverkoper Fred Brouns (wat doet die man in het filmpje van KeerDiabetesOm???) het eventueel geplante zaadje tijdens een lezing in Assen weer aardig te hebben vertrapt, maar je kunt niet alles hebben. De ontdekking van 2014 en wie weet van dit decennium was voor mij Freeletics. Als je denkt dat een beetje hardlopen, zwemmen en fietsen heel wat is, waag je dan maar eens aan een goeie Aphrodite, Artemis of Dione. Dood ga je, in het begin. Ferdinand (die zijn cholesterol overigens terugbracht van iets van 12 naar iets van 6, wat ‘officieel’ niet kan) kan er over meepraten. Maar de pay off van deze in München geboren HIIT-strategie is enorm, op diverse vlakken. Ik ben er zo van onder de indruk dat ik voor het boek een ‘eigen’ lichaamsdragend HIIT programma ontwikkel. Over de details laat ik me maar even niet uit, want alles wat ook maar enige potentie heeft wordt onmiddellijk gejat. Ook fantastisch is natuurlijk dat ik een schakeltje heb kunnen zijn in het succesverhaal van Mariet Hoen, die haar HbA1c terugbracht van een niet zo mooie 8,2% naar een normale 5,4%. Het zijn dat soort real life successen die het gepiel en gezoek waar we ons hier met z’n allen aan overgeven de moeite waard maken.

Fijne jaarwisseling straks (Esther heeft bij Mariet een recept geplaatst van verantwoorde oliebollen, zag ik 🙂 ) en bak er wat moois van in 2015!

Linnaeus wist het al…